φαρό ένα τηγάνι με ντομάτες

ντομάτες

Στην πραγματικότητα, δεν έψαχνα για ένα νέο πιάτο farro . Σπάνια μου συμβαίνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όταν υπάρχουν περισσότερες μελιτζάνες/κολοκυθάκια/ντοματιές/ροδάκινα/δαμάσκηνα/μούρα από ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τις λίγες εβδομάδες που είναι διαθέσιμα, να εύχομαι να είχα περισσότερα δημητριακά ολικής αλέσεως στη διατροφή μου. Και επειδή είμαστε ειλικρινείς, μόνο περιστασιακά σε περιόδους που πιθανότατα θα έπρεπε, όπως τον Φεβρουάριο, όταν χρησιμοποιούνται ραφιναρισμένα αλεύρια και ζυμαρικά για να καλύψουν το ατελείωτο κενό στις καλλιεργητικές περιόδους. Αλλά, όπως συμβαίνει, επειδή είμαι τρομερός στον έγκαιρο προγραμματισμό γευμάτων, προσπάθησα να φτιάξω αυτό το κοτόπουλο για δείπνο πριν από μερικές εβδομάδες και δεν ήταν έτοιμο στην ώρα του, ούτε καν κοντά του, και θυμήθηκα ένα -τηγανό πιάτο λιγκουίν για το οποίο είχα διαβάσει στο Martha Stewart Living τον περασμένο μήναπου ακουγόταν συναρπαστικό. Συνειδητοποιώντας ότι είχα σχεδόν όλα τα υλικά στη διάθεσή μου, το θρόισσα και ένιωσα σαν μια τόσο εγχώρια ντίβα, παραλίγο να υποκλιθώ όταν το έβγαλα έξω, αλλά αντιστάθηκα, καθώς προτιμώ να ρίχνω μόνο ένα πιάτο τη σεζόν . Στο πιάτο, τα ζυμαρικά, μόνο αρκετό νερό για να μαγειρευτούν, ένα κρεμμύδι, σκελίδες σκόρδο, μερικά ντοματίνια, ελαιόλαδο, βασιλικός, αλάτι και νιφάδες κόκκινου πιπεριού ανακατεύονται κρύα, βράζουν και ψήνονται μέχρι να γίνουν al dente τα ζυμαρικά . και όλα τα άλλα γίνονται ο λαχταριστός υπηρέτης του πιάτου, όλα σε μια κατσαρόλα, όλα με τη μία. Καταλαβαίνω ότι με αφήνετε όλοι αυτή τη στιγμή για να τα καταφέρω αυτή τη στιγμή, και δεν σας κατηγορώ. Τουλάχιστον, πρέπει να προσθέσετε σελιδοδείκτη στη συνταγή για το πότε είστε σε τσιμπήματα, και πραγματικά, πότε δεν είναι κανείς;

ντομάτες

Το θέμα είναι ότι ταίριαζε απόλυτα στον λογαριασμό του δείπνου όταν το χρειαζόμασταν, αλλά δεν ήμουν τόσο τρελός γι’ αυτό όσο θα έπρεπε. Ήταν… μαλακό. Η σάλτσα φαινόταν λίγο κολλώδης. Μόλις είχα τελειώσει τη δεύτερη μπουκιά μου, όταν με έπιασε μια εμμονή, ναι, ασχολήθηκα μέχρι το σημείο της αρρώστιας, με το να φτιάχνω το πιάτο με φάρρο. Farro, μια ποικιλία από κόκκους σιταριού ( εδώ είναι ένας φανταστικός οδηγός που βρήκα για περισσότερα) που έχει κρεατικό μάσημα το βρίσκω ελκυστικό σε σαλάτες , σούπες , faux-risotto και άλλα, δεν είναι κακό με τον τρόπο που συνήθως μαγειρεύεται — σε νερό, ίσως με λίγο αλάτι — αλλά είναι δύσκολο να υποστηριχθεί ότι δεν θα ωφεληθεί από μια πιο περίπλοκη γευστική βάση. Στην πραγματικότητα, σπάνια βλέπετε πιάτα farro ή σαλάτες που δεν περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα γλυκό (αποξηραμένα φρούτα ή ψητά λαχανικά), ένα λαμπερό (ξίδι, χυμό λεμονιού ή λίγο κρεμμύδι τουρσί), ένα αλμυρό πράγμα (θρυμματισμένη φέτα, ρικότα σαλάτα ή γαύρος), ένα τραγανό πράγμα (συνήθως φρυγανισμένους ξηρούς καρπούς) και μια καλή βοήθεια από ένα λιπαρό, συνήθως ελαιόλαδο, και αν είστε τυχεροί, όλα τα παραπάνω. Φανταστείτε όμως αν το farro έφτασε από την κατσαρόλα του ήδη απόλυτα ισορροπημένο και έτοιμο για φαγητό;

Θα ήταν κάτι σαν εβδομαδιαίο θαύμα. Αυτό είναι το είδος του σπάνιου ονείρου ενός πιάτου που φτιάξαμε μια φορά και αμέσως προσθέσαμε στα μόνιμα, πλαστικοποιημένα, πλαισιωμένα, για πάντα και πάντα ρεπερτόριό μας. Σε μια εβδομάδα, το είχαμε τρεις φορές – τρεις! — και ούτε ένα άτομο στο τραπέζι (ναι, συμπεριλαμβανομένου του επιλεκτικού παιδιού 3,5 ετών ) δεν το έχει βαρεθεί. Αυτό είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα μιας προετοιμασίας σιτηρών — απαιτεί λίγη δουλειά, λίγη προνοητικότητα (εννοώ, δεν υπάρχει πάντα ένα κρεμμύδι και μερικές φρικιαστικά σαπισμένες ντομάτες;) και κάνει ένα σχεδόν πλήρες γεύμα . Ένα βράδυ, το φάγαμε με ψητά λουκάνικα. Ένα άλλο βράδυ, το είχα με ένα αυγό ποσέ από πάνω. Ανυπομονώ να ακούσω τι θα κάνετε με αυτό στη συνέχεια.

ντομάτες

One-Pan Farro with Tomatoes
Εμπνευσμένο από τη Martha Stewart Living

Σε περίπτωση που δεν έχω λαχανιάσει αρκετά για το νέο μου αγαπημένο πιάτο, ορίστε, να συνεχίσω: Μαγειρεύεται σε μια κατσαρόλα και έχει γεύση σαν να το δούλεψες όλη μέρα. Όταν βάλετε τα υλικά μέσα, σίγουρα θα σκεφτείτε, “Αυτό είναι πολύ κρεμμύδι!” γιατί έτσι φαίνεται. Πιστέψτε με ότι σε 30 λεπτά σιγοβρασμού, αυτό το κρεμμύδι γίνεται το θεμέλιο μιας ονειρικής χαλαρής σάλτσας ντομάτας της οποίας οι γεύσεις πηγάζουν βαθιά σε κάθε μπουκιά farro. Τελειώσατε με ένα στροβιλισμό ελαιόλαδου, σκορπίζοντας βασιλικό και πασπαλίζοντας με παρμεζάνα, αν είστε σαν εμάς, μετά βίας θα φτάσετε στη δεύτερη μπουκιά σας πριν σχεδιάσετε να το φτιάξετε ξανά αύριο.

Σε μια σημείωση Farro 101, το πιο δύσκολο πράγμα στη σύνταξη αυτής της συνταγής ήταν να εξετάσουμε τους διαφορετικούς τύπους farro (από ένα ιταλικό στέλεχος σιταριού γνωστό ως emmer) που είναι διαθέσιμοι — καθώς και εσφαλμένες αντιλήψεις, όπως η ιδέα ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναλλακτικά με την ορθογραφία. ( Δεν μπορεί, όπως γράφεται μπορεί να πάρει ώρες.). Το Farro έρχεται ολόκληρο/χωρίς μαργαριτάρι, ημι-μαργαριτάρι (semi-perlato) και μαργαριτάρι (perlato). Το μαργαριτάρι περιγράφει πόσο από το εξωτερικό πίτουρο αφαιρείται, αλλά οι συσκευασίες δεν φέρουν πάντα ετικέτα. Εάν η συσκευασία σας λέει ότι θα μαγειρευτεί σε λιγότερο από 15 λεπτά, είναι μάλλον μαργαριτάρι. αν χρειαστούν περίπου 30 λεπτά, μάλλον είναι ημι-μαργαριτάρι. Και αν χρειαστούν 60 με 80 λεπτά, είναι ολόκληρο ή χωρίς μαργαριτάρι. [Για να το κάνω ακόμα πιο μπερδεμένο, χρησιμοποιώ την επωνυμία Rusticella d’Abruzzo, η οποία το χαρακτηρίζει ως «ολόκληρο φάρρο», αλλά είναι πράγματι ημι-μαργαριτάρι, γι’ αυτό οι χρόνοι μαγειρέματος είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποκρυπτογραφήσετε ποιο είδος είστε έχουν.] Αυτή η συνταγή θα λειτουργήσει και για τις τρεις εκδόσεις (υπάρχουν πολλά σχόλια παρακάτω, σημειώνοντας αποτελέσματα για καθεμία, καθώς και κινόα, κουσκούς και ακόμη και ρύζι, Απλώς κάντε μια αναζήτηση λέξεων [Cntrl + f] για να βρείτε το σιτάρι που θέλετε να ανταλλάξετε) αλλά έχω ορίσει ως προεπιλογή το ημι-μαργαριτάρι παρακάτω, το οποίο βρίσκω πιο συχνά στα καταστήματα. ντομάτες Σε όλες τις περιπτώσεις, εάν η συσκευασία σας σάς δίνει διαφορετικό χρόνο μαγειρέματος από τα 30 λεπτά που προτείνονται παρακάτω, ορίστε τον από προεπιλογή. Ερωτήσεις; Ρωτήστε μακριά και θα κάνω, όπως πάντα, χε, ό,τι καλύτερο μπορώ για να προσποιηθώ την πείρα μου.

Σερβίρει: 4 ως πλάι, 2 ως χορταστικό κύριο

2 φλιτζάνια νερό
1 φλιτζάνι (ενημερωμένο) ημι-μαργαριτάρι farro (δείτε τη σημείωση παραπάνω για τους τύπους farro)
1/2 μεγάλο κρεμμύδι (συνήθως χρησιμοποιώ ένα λευκό, για απαλότητα)
2 σκελίδες σκόρδο
9 ουγγιές ντοματίνια σταφύλι ή cherry
1 1/4 κουτ. kosher ή χοντρό θαλασσινό αλάτι
Έως 1/4 κουταλάκι του γλυκού νιφάδες κόκκινης πιπεριάς (για γεύση)
1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο, συν έξτρα για το περιχύσιμο
Λίγα φύλλα βασιλικού, κομμένα σε λεπτές κορδέλες
Τριμμένη παρμεζάνα, για το σερβίρισμα (προαιρετικά)

ντομάτες

Σε μια μέτρια κατσαρόλα βάζετε νερό και φάρρο να μουλιάσουν (βρίσκω αρκετά μόνο 5 με 10 λεπτά) όσο ετοιμάζετε τα υπόλοιπα υλικά. Προσθέτοντας κάθε υλικό στην κατσαρόλα καθώς τελειώνετε την προετοιμασία, κόψτε ξανά το κρεμμύδι στη μέση και κόψτε το σε πολύ λεπτές φέτες σε τέταρτα φεγγάρια. Κόβουμε σε λεπτές φέτες και τις σκελίδες σκόρδου. ντομάτες ντομάτες Ντομάτες στη μέση ή στα τέταρτα. Προσθέστε αλάτι, νιφάδες πιπεριού (για γεύση) και 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο στο τηγάνι και ρυθμίστε ένα χρονόμετρο για 30 λεπτά. Φέρτε το ακάλυπτο τηγάνι (δεν χρειάζεται καπάκι) μέχρι να πάρει βράση, στη συνέχεια σιγοβράστε ελαφρά, ανακατεύοντας κατά διαστήματα. Όταν χτυπήσει ο χρονοδιακόπτης, το φάρρο πρέπει να είναι τέλεια ψημένο (τρυφερό αλλά με κρέας), να καρυκεύεται και το νερό μαγειρέματος να έχει απορροφηθεί σχεδόν πλήρως. Αν χρειαστεί, αν και ποτέ δεν το βρήκα απαραίτητο, μαγειρέψτε το για 5 επιπλέον λεπτά, μέχρι να γίνει πιο τρυφερό το farro.

Μεταφέρετε σε ένα φαρδύ μπολ σερβιρίσματος. ντομάτες Εάν περισσεύει αρκετό υγρό μαγειρέματος για να είναι ενοχλητικό, απλά χρησιμοποιήστε μια τρυπητή κουτάλα για να αφήσετε πίσω την ποσότητα που θέλετε. Περιχύνουμε ελαφρά τη φάρρο με επιπλέον ελαιόλαδο, πασπαλίζουμε με βασιλικό και παρμεζάνα. Φάτε αμέσως. Επαναλάβετε αύριο.